Kιέριον | 1968

Κιέριον | Δήμος Θέος |1968 | 92'

Σενάριο: Δήμος Θέος, Κώστας Σφήκας

Hθοποιοί: Θόδωρος Αγγελόπουλος , Ανέστης Βλάχος, Τιτίκα Βλαχοπούλου, Ελένη Θεοφίλου, Κυριάκος Κατζουράκης, Τώνια Μαρκετάκη, Γρηγόρης Μασάλας, Ρίτσα Μπουρκιά, Ελένη Ξανθάκη, Κώστας Σφήκας, Δήμος Σταρένιος, Σταύρος Τορνές.
 

«Όταν οι καλλιτέχνες αρχίσαμε να αρθρώνουμε πολιτικό λόγο το 1966, δεν ήμασταν καθόλου σίγουροι ότι ήμασταν ελεύθεροι να μιλάμε ανοιχτά, οπότε έκανα μια πολιτική ταινία μεταμφιεσμένη σε επιστημονική φαντασία. Δεν βλέπουμε που συμβαίνουν τα γεγονότα. Δεν ξέρουμε τη χώρα, ούτε την εποχή [...] Ήθελα απλά να δείξω την αλήθεια, όπως κάνουν και οι άλλοι σκηνοθέτες. Για παράδειγμα η ταινία δείχνει έναν αστυνομικό να δέρνει κάποιον στη φυλακή. Πριν από εκείνη την περίοδο δεν επιτρεπόταν να δείξεις κάτι τέτοιο.» Δήμος Θέος

Δοκιμιογράφος του σινεμά και της λογοτεχνίας, ο Δήμος Θέος υπήρξε πατέρας του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου και μια εξέχουσα μορφή του πολιτικού σινεμά της δεκαετίας του '60 και του '70.

Στο Κιέριον, αναφέρεται στη γνωστή «υπόθεση Πολκ», τη σχετική με τη δολοφονία του αμερικανού δημοσιογράφου Τζωρτζ Πολκ ο οποίος είχε έρθει στην Ελλάδα για να πάρει συνέντευξη από τον Μάρκο Βαφειάδη και κατά μυστηριώδη τρόπο βρέθηκε δολοφονημένος. Στην ταινία, ένας αριστερός δημοσιογράφος, ο Αίμος Βαγενάς, συλλαμβάνεται με την κατηγορία της συμμετοχής στη δολοφονία του αμερικανού δημοσιογράφου. Η ενοχή του δεν αποδεικνύεται και αφήνεται προσωρινά ελεύθερος. Με τη δημοσιογραφική του ιδιότητα αρχίζει να ερευνά την υπόθεση για την οποία κατηγορήθηκε, ενώ η αστυνομία κατασκευάζει έναν άλλο δολοφόνο, τον εβραίο φοιτητή Ζαδίκ ο οποίος ακολούθως αυτοκτονεί στο κρατητήριο. Ο Βαγενάς προσπαθεί να πείσει κάποιους από τους μάρτυρες να καταθέσουν στον ανακριτή, αλλά η βασική μάρτυρας βρίσκεται επίσης δολοφονημένη, ενώ τα ερωτήματα γύρω από το έγκλημα μένουν αναπάντητα.

H Kριτική του Βασίλη Ραφαηλίδη όπως δημοσιεύθηκε στον Ριζοσπάστη το 1974:

“Το Κιέριον είναι μια αρχαία θεσσαλική πόλη, που άλλαζε συνέχεια κατακτητές και προστάτες εξαιτίας της στρατηγικής της θέσης.Το Κιέριον του Θέου είναι μια απόπειρα χαρτογράφησης του χώρου-Ελλάδα, όπου παίζονται παιχνίδια υψηλής πολιτικοστατηγικής σκοπιμότητας ερήμην και σε βάρος των ιθαγενών. Ένας τέτοιος ιθαγενής είναι και ο δημοσιογράφος της ταινίας , που σφίγγεται στον κλοιό μιας εντελώς αόρατης πολιτικής σκοπιμότητας και που γλιτώνει μόλις και μετά βίας, γιατί τόλμησε να φτάσει πολύ κοντά στα αίτια της δολοφονίας ενός Αμερικάνου συναδέλφου του, που δεν είναι άλλος από τον Πολκ.

Οι προθέσεις του Θέου είναι καθόλα αξιέπαινες και το εγχείρημά του αποκτά την πλήρη σημασία του, αν σκεφτούμε πως η ταινία γυρίστηκε σταδιακά το 1966-1967.

Ωστόσο, από τη μέση και κάτω, οι αρχικές προθέσεις που είναι σαφέστατα πολιτικές, μπλέκονται με την παραδοσιακή ίντριγκα της αστυνομικής ταινίας και ειδικότερα της μοντέρνας εκδοχής της, του “κυνηγημένου ανθρώπου” που μας κληροδότησε η γαλλική νουβέλ βαγκ. Έτσι, ο δημοσιογράφος που αρχίζει να αποκτά συνείδηση της δύσκολης κατάστασης, μετά από την έρευνα που κάνει μετατρέπεται σε ένα εξουθενωμένο ον, που αγωνίζεται απεγνωσμένα για την επιβίωσή του, ενώ το γενικότερο πλαίσιο αναφοράς περνάει σε δεύτερο επίπεδο.

Ο Θέος υιοθετεί ένα πολύ απλό στιλ δημοσιογραφικής έρευνας, που δικαιολογεί ίσως τις κάποιες ατέλειες της ταινίας και της δίνει τη μορφή ενός σκηνοθετημένου ντοκιμαντέρ.”

Ριζοσπάστης, 26.9. 1974

¨*Το Κιέριον του Θέου, προβάλλεται από 21-27 Απριλίου, δωρεάν από το site της Ταινιοθήκης της Ελλάδας στα Πλαίσια του Αφιερώματος "Μνήμες Δικτατορίας"

https://online.tainiothiki.gr/?fbclid=IwAR3WqgS7gVUtJOacOV5igOn_yTOMa2BgauAbTm_aOOF7W6elomVKhZTgHcs