Το Χόλιγουντ που «δεν ήξερε», ξεσπαθώνει εναντίον του Χάρβεϊ Γουάινσταΐν

To σκάνδαλο «Χάρβεϊ Γουάινσταΐν» εξαπλώνεται στο Χόλιγουντ με ρυθμούς ταινίας δράσης.

Μετά το ρεπορτάζ των New York Times που αποκάλυψε τις δεκαετίες σεξουαλικής παρενόχλησης από πλευράς του μεγαλοπαραγωγού, την απομάκρυνσή του από την ίδια την εταιρία του και τη σχεδόν συνεννοημένη επίθεση εναντίον του από κάθε πιθανή πλευρά, δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην αναρωτιέται «γιατί τώρα;» και που να μην υποψιάζεται πως η σιωπή όσων συνεργάστηκαν στενά μαζί του μέσα στα χρόνια δεν ήταν αθώα.

Πρώτη η Μέριλ Στριπ μίλησε ξεκαθαρίζοντας πως «Δεν ήξεραν όλοι» σε ανακοίνωσή της στη Huffington Post. Και έτσι ξεκίνησε ένα μπαράζ δηλώσεων από τους μεγαλύτερους σταρ της βιομηχανίας.

Διαβάστε ακόμη: «Δεν ήξεραν όλοι»: Η Μέριλ Στριπ έχει κάτι να πει για τον Χάρβεϊ Γουάινσταϊν

Η Τζούντι Ντεντς (που παρεπιπτόντως έχει στον πωπό της ένα τατουάζ με το όνομα του Χάρβεϊ Γουάινσταΐν) δήλωσε:

«Παρόλο που δεν υπάρχει αμφιβολία πως ο Χάρβεϊ Γουάινσταΐν βοήθησε και στήριξε την καριέρα μου τα τελευταία 20 χρόνια, αγνοούσα παντελώς αυτές τις κατηγορίες , που, φυσικά είναι τρομακτικές και βρίσκομαι στο πλευρό όσων γυναικών υπέφεραν και στηρίζω με όλη τη ψυχή μου τις γυναίκες που μίλησαν.»

Η Κέιτ Γουίνσλετ που κέρδισε το Οσκαρ της για τα «Σφραγισμένα Χείλη», παραγωγής του Γουάινσταΐν, δήλωσε επίσης στο Variety:

«Το γεγονός ότι αυτές οι γυναίκες ξεκινούν να μιλούν για την αηδιαστική συμπεριφορά ενός από τους πιο σημαντικούς και αξιοσέβαστους παραγωγούς του κινηματογράφου, είναι απίστευτα θαρραλέο και βαθιά σοκαριστικό να το ακούς.»

Η Γκλεν Κλόουζ υπήρξε πιο σκληρή:

«Είμαι θυμωμένη, όχι μόνο με αυτόν αλλά και με τη συνομωσία της σιωπής γύρω από τις πράξεις του, αλλά και το λεγόμενο φαινόμενο του "κάστινγκ του καναπέ", την τρομακτική πίεση, τις απαιτήσεις που έχουμε από μια γυναίκα όταν ένας ισχυρός, εγωμανής, θρασύδειλος ανταλλάσσει σεξουλικές χάρες για μια δουλειά. Στη βιομηχανία μας πολύ λίγοι ηθοποιοί είναι αναντικατάστατοι και οι γυναίκες παίρνουν λιγότερους ρόλους από τους άνδρες, οπότε το ρίσκο είναι μεγαλύτερο για τις γυναίκες. Τις κάνει πιο ευάλωτες στην εκμετάλλευση ενός κυνηγού. Χειροκροτώ το μοναδικό θάρρος των γυναικών που μίλησαν. Ελπίζω οι ιστορίες τους και το ρεπορτάζ που τους έδωσε φωνή να είναι ένα σημείο καμπής, ότι περισσότερες τέτοιες ιστορίες θα αποκαλύπτονται και κάποια στιγμή θα έρθει και η αλλαγή. Οι αλλαγές αυτές πρέπει να είναι ταυτόχρονα θεσμικές και ατομικές. Οι άνδρες και οι γυναίκες, σε θέσεις εξουσίας, πρέπει να δημιουργήσουν ένα εργασιακό περιβάλλον στο οποίο ο κόσμος, οι δουλειές του οποίου εξαρτώνται από αυτούς, να νιώθουν ασφαλείς να αναφέρουν απειλές και ανάρμοστη συμπεριφορά, σαν αυτή που γράφτηκε στους Times. Κανείς δεν πρέπει να εξαναγκάζεται να ανταλλάσσει την προσωπική του αξιοπρέπεια για την επαγγελματική του επιτυχία. Νιώθω πως αργήσαμε τραγικά όλοι μας στη βιομηχανία, άνδρες και γυναίκες, να ενωθούμε - με ψυχραιμία - και να δημιουργήσουμε μια νέα κουλτούρα σεβασμού, ισότητας, όπου οι νταήδες και οι υποκινητές τους να μην μπορούν πλέον να ευδοκιμούν.»

H Τζένιφερ Λόρενς που κέρδισε το Οσκαρ της στον «Οδηγό Αισιοδοξίας» με τη βοήθεια του Χάρβεϊ Γουάινσταϊν μίλησε και αυτή: